राधा ही बावरी
ऐका दाजीबा
कोंबडी पळाली
गारवा
ही गुलाबी हवा
मन उधाण वा-याचे
आभास हा
तु निरागस चंद्रमा
दुर्गे दुर्घट
धुंद होते शब्द सारे
रान हे उठले
ढीपाडी ढीपांग
आयुष्यावर बोलु काही
नसतेस घरी तू जेंव्हा
देवा मला रोज एक
भोलानाथ
ससा तो ससा
एका माकडाने
